Peninsula Valdez

Hola! De afgelopen dagen hebben we zoals gezegd doorgebracht aan de oostkust, bij Puerto Madryn en een aantal plaatsen erom heen. En wat en avontuur was dat! Het is niet te beschrijven, maar ik ben eigenwijs dus ik ga het toch proberen...

Deze regio van patagonië staat bekend om het wildlife, of beter gezegd, sealife. Ons plan is om hier eens geen auto te huren, maar te genieten van een aantal excursies die hier goed aangeschreven staan.

Het is grappig hoe snel de dingen kunnen gaan. We stonden al klaar om te vertrekken vanuit het hostel in Bariloche maar hadden nog wat tijd over. Even Jack van Tipica travel bellen (een fantastisch contact in Argentinië als je rond je reis eea wilt regelen!) om de bustickets checken. Oei, daar bleek wat mis te zijn gegaan door het uitstellen van de reis met twee dagen. Maar binnen 30 minuten had Jack alles geregeld, incl een goed adres in Puerto Madryn voor overnachting en excursies. Dan is het toch heel handig zo'n telefoon met lokale sim kaart.

We besluiten in te gaan op het aanbod van Jack, en gelukkig maar, want na een prima nachtrit met de bus (op een jankende baby en botte moeder na dan) worden we zelfs opgehaald door Marcelo, de appartement eigenaar. Hij brengt ons naar het appartement, het blijkt een leuk huisje op een rustige plek in het centrum, pal naast bakker en supermarkt, muy bien! We nemen het, Marcelo blij, beloofd ons 10% korting op alles als we de excursies via hem doen - wij weer blij. Maar er is ook een kleine teleurstelling - we horen dat de walvissen een paar dagen geleden voor het laatst gespot zijn, einde van het walvis seizoen. Tja, dat was een ingecalculeerd risico... Een paar weekjes eerder wemelde het hier letterlijk van de walvissen.

De eerste dag gebruiken we om op ons gemak wat dingen uit te zoeken en lekker langs het strand te wandelen in de zon, heerlijk! We zien meteen al bijzondere dingen, zoals mooie schelpen en kreeften en resten van de allereerste nederzettingen die pioniers uit Wales rond 1865 hebben gebouwd om te overleven. Wat een avontuur moeten die mensen hebben meegemaakt! We turen nog even ontspannen over de oceaan en zien ineens een enorme hoeveelheid schuimend water omhoog schieten. Wat was dat!? We blijven kijken, en even later zien we een grote walvis staart boven water verschijnen. Wow!! We staan hier gewoon langs het strand en zijn getuige van een moeder met kalf die lekker aan het rollebollen zijn. Er zijn er dus toch nog wel een paar. We hebben wel een uur staan kijken naar het mooie tafereel. Het is moeilijk om te vertrekken, maar de hete zon op onze blote voeten dwingt ons. We wandelen weer een paar km terug naar het dorp en gaan boodschappen doen, en regelen de excursies voor de komende dagen via Marcelo.

De volgende dag vroeg op want we worden om half acht opgehaald voor de walvis boottocht en rondrit over het bijzondere peninsula Valdez. We worden weer gewaarschuwd dat de walvissen waarschijnlijk weg zijn en we dus mogelijk vooral veel agua zullen zien. Maar met de ervaring van gister aan het strand nemen we de gok. Het wordt een enorm succes want na een half uurtje rond scheuren in de zodiac wordt een zuidkaper gespot, moeder en kalf. En wat voor moeder... zeg maar Big Mama!! En ze geven ons een show die we niet meer zullen vergeten. We zien het stel heel veel boven water, het is zo mooi om te zien hoe het kalf de moeder nadoet. En dan een enorme salto! Het kolos schiet wel 10 meter de lucht in om met een enorme knal plat op het water te landen. Dit is onbeschrijfelijk, we staan er met onze neus bovenop. En dan het kalf er achteraan! Zelfs de tourguides zijn nu helemaal enthousiast. Slechts één walvis stel, maar wel de complete show. Een uur later aan de wal zijn we nog steeds shaky. Wat hebben wij een spijt dat we dit gedaan hebben - NOT!!

Tijd om verder te gaan. We hebben een rit van nog 300km over het schiereiland voor de boeg met veel bijzondere highlights. Dit stukje Argentinië huist enkele grote kolonies zeeleeuwen, zeeolifanten en pinguïns op prachtige plekken. Ze liggen verspreid over verschillende privé stranden die toebehoren aan enkele rijke enstancia's.We hadden er ook een overnachting kunnen boeken voor 600 dollar. Mhoaah, toch maar niet dan.
Onderweg zien we veel guanaco's, schapen, een struisvogel familie (papa met meer dan 10 kinders), een vos, een stel bijzondere woestijnhoentjes, een soort eekhoorn zonder staart, een paar valken, één met nest, en heeeel veel saaie dorre pampa. Maar de bezoeken aan de kolonies zijn ook weer onvergetelijk. Als je daar staat op zo'n plek die alleen al om de mooie natuur de moeite waard is, en je staat oog in oog met die enorme zeeleeuwen, zeeolifanten, dan gaat er veel door je heen. Mooi om te zien hoe de harems werken, hoe groter en sterker het mannetje, hoe meer vrouwtjes hij heeft; soms tientallen bij elkaar. De tijd is beperkt, maar je wilt niet meer weg. Toch moeten we uiteindelijk gaan. Wat een ervaring weer.

Pech tijdens de terugreis: we rijden voor de tweede keer lek, terwijl de reserveband smiddags al was gebruikt. Dit is nou echt stranden in de middle of nowhere. Gelukkig doet de telefoon het hier nog, en we moeten ruim anderhalf uur wachten op hulp in de warme dorre pampa. De achterbank wordt uit de Chevrolet gesloopt en als bank buiten gezet. Creatief...

De volgende dag ook weer vroeg op. We gaan naar Punta Tombo, naar de grootste pinguïn kolonie van het continent. Na weer zo'n 180km lange saaie rit over veel gravel wegen, komen we op één van de meest bijzondere plekken die we ooit gezien hebben. We weten wat we gaan zien, maar hier waren toch niet op voorbereid. We wandelen tussen meer dan 400.000 pinguïn nesten. Overal waar je maar kijkt staan pinguïns in hun nest, of zijn aan het broeden op 1 of 2 eieren, of met pluizige jongen die nog maar net uit het ei zijn. Ze zitten overal, soms op 20cm van elkaar, onder struiken, in gaten in de grond, en wij lopen er dwars doorheen. Je ziet ze, ruikt ze, hoort ze, en ze zijn zo dichtbij dat je zou kunnen aanraken. Soms moeten we voorrang verlenen aan overstekende pinguïns, en dat doen we graag want het is zo'n grappig gezicht. Ook zien we pinguïns het water in komen en gaan om voedsel te halen voor hun jongen. Zo onhandig als ze op het droge zijn, zo snel schieten ze weg als ze eenmaal het water raken. We zien ook veel andere dieren tussen de pinguïns, zoals valken, guanaco's, kleine ratachtige eekhoorns, en heel veel watervogels. Al met al zijn we een paar uur bij de kolonie, maar het is veel te kort, het is weer ontzettend moeilijk om afscheid te nemen.

Na weer een lange rit komen we aan in Playa de Unión, vooral een vissersdorp dat ook bekend is om de dolfijnen die met de boten spelen. We varen de Rio Chubut af en op open zee gaat het gas erop. Het duurt uiteindelijk niet lang of de kleine wit-zwarte dolfijnen duiken op, we zien hoe ze met de garnalen vissersboten spelen, heel behendig en supersnel. En dan schieten ze onder onze boot door, wow dit is leuk!  Ze blijven een tijdje met ons spelen, en de mensen aan boord worden helemaal gek. We schieten van links naar rechts om mooie foto's en film te maken, het valt niet mee. Uiteindelijk komt ook aan dit mooie feestje een eind. We hebben heel veel vissersboten gezien, en terug dobberend in de rivier zien we hoe zeeleeuwen dankbaar de restanten van de vissers in hun mik krijgen gegooid. Prachtig. Eenmaal aan land lopen we het koopje van de dag: een kilo superverse grote garnalen voor nog geen 1,50 euro! Terug bij het appartement regelen we een betere pan en we smullen er uiteindelijk twee dagen heerlijk van.

Jee wat een verhaal wordt dit, sorry maar ik ben er nog niet. 

We hebben nog een dag en we besluiten te gaan duiken en snorkelen met zeeleeuwen. We hebben van veel kanten gehoord dat dit toch wel heel bijzonder is, en we zijn hier nu toch. Ondanks dat dit erg overprijst is, is het met de voor ons gunstige dollar koers nog goed betaalbaar. We worden met de boot opgehaald door onze twee gidsen en we stappen in onze stoere duikpakken het bootje in. We blijken de enige twee aan boord, leuk! De mannen blijken niet één woord Engels te spreken. Hmmm, dat wordt lastig. Ik (Herman) ga snorkelen en das niet zo moeilijk, maar Marike gaat duiken met volledige uitrusting, en ondanks haar duikopleiding in Bali zou het wel prettig zijn om nog wat extra instructies en begeleiding te krijgen, maar dat is er met deze mannen niet bij. Alles wordt in gereedheid gebracht en met handgebaren gecommuniceerd. Marike plonst vol goede moed en gezonde spanning achterover het water in, maar komt na een paar minuten weer naar boven ondanks de extra gewichten. De omstandigheden zijn hier zo anders dan op Bali, en het lukt niet om met deze mannen te praten. Marike besluit om ook te gaan snorkelen, en samen gaan we met onze flippers op zoek naar de zeeleeuwen. Na een tijdje duikt er ineens eentje voor ons op die wel zin heeft in een spelletje. Zo, dat was best schrikken, wat zijn die beesten snel! En dan nog één. Jemig, voor we er erg in hebben is het een chaos in het water met allemaal snorkelaars (van andere boten) en een paar zeeleeuwen die er doorheen schieten. Het is een heel bijzondere ervaring, maar het gaat ook allemaal erg snel en chaotisch. Af en toe schiet er een zeeleeuw voor je neus of pal voor de onderwatercamera van de gids, we zijn dan ook heel benieuwd naar de foto's en video. Ze staan op dvd en zitten veilig in onze rugzak!

Hoogste tijd om af te ronden. Op naar de Sierra de la Ventana, een mooi bergachtig gebied waar weinig niet-Argentijnen komen, en waar wij onze laatste dagen willen bijkomen van al deze hele mooie avonturen. Het ligt handig voor ons weer 700km (een nachtbus) dichterbij Buenos Aires, waar we vrijdag weer naar Amsterdam zullen vertrekken.

Veel liefs van ons, 
Marike en Herman

Als het lukt met internet en tijd zal ik nog wat foto's plaatsen.